La Ceiba Honduras.

Op 7 maart varen we richting Honduras,nog een dikke 400 mijl te gaan. De stemming is goed maar toch wat onzekerheid omdat ons verhalen ter ore zijn gekomen van vermoorde zeilers aan de kust van Honduras. We hadden dit natuurlijk al vaker gehoord maar als je er eenmaal in de buurt bent krijgen deze verhalen toch een andere betekenis.We varen met een oostelijke wind als een speer, 8/9 knopen en hebben regelmatig contact via een netje(SSB) met andere zeilers en een motorboot die ook richting Honduras gaat. Onderweg land een Jan van Gent met 1poot in de kuip veel bloed achterlatend, denk niet dat hij het redt. Het gaat snel en eenmaal voor de kust van Honduras denken we dat we piraten ontdekken want met grote snelheid nadert er een boot,  Snel allerlei spullen verstopt en afwachten maar. Eenmaal dichterbij blijken het vissers te zijn die om sigaretten vragen, die hebben we niet maar met een paar blikken cola en bier nemen we vriendelijk afscheid van elkaar en kunnen we weer rustig adem halen.  9 maart in de avond lopen we La Ceiba aan  en kunnen lekker slapen. De volgende dag om 10 uur kwam de kraan al aanrijden om ons op de kant te zetten.

Inmiddels liggen we  hier al bijna een week  om de boot klaar te maken voor een stalling van 3/4 jaar. Veel werk dus maar toch leuk in een omgeving die we kennen van de tijd dat onze dochter Mijke hier 3 jaar heeft gewoond.