Dit beest hebben we ook nog ontmoet op onze autotour, soort lama.

Nog even een paar aardige dingen. Zijn ook nog in een plaatsje  Punta Piramide geweest, heel leuk maar ook geen beloofde walvissen , zit op een rots te turen maar al wat ik zie zijn te dikke Argentijnse vrouwen met te korte rokjes( zucht wat zijn Tyne en Maxima toch mooi). Als je de op het strand racende orcas wilt zien die daar op jonge zeehondjes jagen is Punta Norte de plek, we hebben er fotos van gezien. Wij hebben een act gezien van een clown die ramen wast van autos die voor een stoplicht moeten wachten, bijna net zo zielig. De Argentijnen hebben het niet zo op Britten vanwege de Falkland oorlog. Zij negeren het woord Falklands, en noemen deze nog steeds de Maldives, hier in  Porto Madryn staat een groot monument ter nagedachtenis van de slachtoffers maar ook een verklaring dat zij nog steeds vinden dat de Falklands bij Argentinie horen. Ons plan is nu om dinsdag richting Caleta Horno te zeilen, er is een goede wind voor.

Daarna is het wachten op een weer-gaatje, om naar Stateneiland te zeilen.

Puerto Madryn bevalt ons wel, mede door het schitterende weer. Dit is dus het gebied van de roaring forties waar wij gelukkig nog niet veel van gemerkt hebben. Ook het woord Patagonie staat op bijna elke winkel en restaurant. Toerisme is hier een belangrijke bron van inkomsten. Het gebied staat bekend om het bekijken van walvissen ,orcas en andere zeemonsters. Gigantische ribs kiezen hier afgeladen met toeristen zee om de beesten te bekjiken. Hoewel de folders zeggen dat  het nu het seizoen is voor walvissen hebben wij er nog niet 1 gespot. We gaan op onderzoek en huren een auto om het Nationaal Park Peninsula Valdes te gaan bekijken, een rit over een schiereiland met heel veel variatie in beesten, niet in landschap, want dat blijft de hele dag na bijna 400 km steeds hetzelfde, met de nadruk op leeg. Geen kip te zien, wel 3 vossen, parelhoenders, een soort struisvogel die zo hard konden lopen dat een foto maken onmogelijk was maar ook een aantal andere dieren die wij nog nooit in het wild hebben gezien.

Na een paar nachten Mar del Plata zijn wij vorige week woesdag vertrokken richting Puerto Madryn, in Mar del Plata waren de autoriteiten behoorlijk hardnekkig om de uitklaar procedure af te maken volgens hun regels. De stad vonden wij niet zoveel. De eerste dag hebben wij met een achterlijke wind 200 mijl afgelegd, de tweede dag was er 1 met veel onweer, harde zuidelijke wind, zwaar gereefd en met stagfok, de derde dag was er 1 van heel weinig wind, dus motorren.  Carl als  voormalig multihullzeiler is dit nog niet zo gewend, maar ja met 40 liter benzine voor twee buitenboordmotorebn kun je ook niet veel praatjes hebben.

Hij geniet met volle teugen van zijn wachtjes, kacheltje aan, warm water en 6 mijl per uur naar het volgende haventje. Uiteindelijk zijn wij beide solozeilers en dan is het een ongekende luxe om na twee uur wacht weer twee uur in je warme bedje te kunnen stappen. Uiteindelijk hebben we 540 mijl gevaren in drie dagen plus 2 uur. Un Puerto Madrin werden wij  wel zeer gastvrij ontvangen door de locale commodore Malebo en een assistent van de plaatselijke WS vereniging.. Wij  hebben hun direkt een in Argentinie gestookte zeer oude genever aangeboden en vernamen later dat dit toch wel een behoorlijk sterke drank was, de ijsblokjes vonden ze ook heel bijzonder.

Op 12 december vertrekken we richting Porto Madryn, maar door steeds wisselen de winden besluiten we te stoppen in Mar del Plata, we hebben circa 295 mijl gezeild maar ook flink wat motoruren gemaakt. Deels varen we voor de wind, maar het laatste stuk mogen we ook flink hakken. In invaart van Mar del Plata staat een behoorlijke zwel waar we makkelijk omheen kunnen varen. Na veel invulwerk bij de locale overheden vertrekken we vandaag woensdag richting Porto Madryn, circa 400 mijl zuidelijker. We voelen aan de temperatuur al dat het langzaam frisser wordt. Mar del Plata is o.a. een centrum voor oceaanvisserij.

Vorige week zijn wij vanuit de jachtclub Barlavento vertrokken richting BA. Op de Tigre rivier liggen duizenden schepen in jachtclubs maar ook veel opgeslagen in botenloodsen. Dit zijn hoofdzakelijk speedboten. Op- het laatste stuk van de rivier varen ook enorme vrachtschepen. Wij blijven een aantal dagen in BA om Carl ook de tijd te geven de sfeer van deze gigantische stad op te snuiven, Tyne en ik hebben hier van het najaar al een week gelegen in de gastvrije Yacht Club Argentino.

De boot is geschilderd, de gereviceerde kiwiprop nu met touwsnijder is gemonteerd en we kunnen via de Tigre rivier naar Buenos Aires varen

Vandaag is het de feestdag zoals eerder geschreven. Op de jachtwerf afdeling merken we er weinig van , er wordt volop gewerkt. Rond de middag een tourtje met de bijboot gemaakt op een zijarm van de Tigre rivier.

Doet me denken aan Suriname en denk dat ook het Lauwersmeer er ook zo uit zou kunnen zien als ze de natuur haar gang zouden laten gaan. Ben hier dus ook geen Hollandse koeien tegengekomen die deze struiken kort moeten houden. SBB kom hier eens kijken hoe een delta zich kan ontwikkelen!

Hebben vandaag voor drie en een halve maand boodschappen gedaan, moest een bestelwagen aan te pas komnen om alles te vervoeren. Ben bekaf om alles aan boord te hijsen en in te pakken , we staan immers op de wal. Morgen is alles hier vanwege een feestdag gesloten. Laatste klussen zijn klaar. De weersvoorspellingen zijn voor de komende weken gunstig.

Vandaag hebben we het onderwaterschip in een nieuw kleurtje gezet, rood was er niet. Woensdag gaan we weer het water in. We gaan hier nog bevoorraden en dan eerst een paaqr dagen naar Beunos Aires down town. Op de Tigre rivier was het vandaag (zondag) erg druk vanwege het prachtige weer. Kennis gemaakt met een zweeds echtpaar die ook zuid gaan.

Langzaam komen we in een ritme wat te doen elke dag, Carl doet meestal de boodschappen, ik regel zaken m.b.t. de boot. Het weer is op het ogenblik fantastisch en de vooruitzichten zijn prachtig. Omdat Carl ook alleen de boot wil kunnen zeilen krijgt hij elke dag weer aanwijzingen en tips over  techniek en waar wat te vinden is, wat niet weg neemt dat ik zelf een aantal zaken mis welke ik niet kan vinden. Komt goed.

Hier is Carl bezig zijn website bij te werken. 

Deze week ben ik met Carl weer aangekomen in Argentinie. In jachtclub Barlovento is de boot op de kant gezet door een zeer bekwame ploeg mensen. Nadat de boot is schoongespoten was het wachten op de schilder. Door wat miscommunicatie hebben we besloten de boot zelf in de antifouling te zetten. Zaterdag regende het de hele dag dus gaan wij het morgen proberen. Ook hebben wij hier Bram en Vivian van de Duende ontmoet die hier op de kant staan voor groot onderhoud.