Over ons

Wij, Tyne en Pieter Bos wonende in Ternaard-Friesland, varen met ons zelf gebouwde schip, gedurende een aantal jaren rond Zuid en Noord Amerika. Een deel van onze route komt overeen met de route gevolgd door de russische marineman Adam von Krusenstern in de achtiende eeuw. Wij zijn vertrokken in 2008.

vrijdag 4 februari 2011

Richting Ensenada Utria








Het loopt tegen het einde van januari en we besluiten via een korte stop naar Ensenada Utria te varen, wederom een Nationaal Park van Colombia. De stop willen we maken achter een klein eilandje noordelijk van Buenaventura, ook een stad waar je volgens de Armada niet moet komen!                                          Bij het eiland aangekomen ,Isla La Palma, blijkt er veel zwel en heel veel stroom te staan waardoor we ankeren niet zien zitten.(of niet zien liggen?) We varen tegen stroom door naar de Armadabasis Punto Alto, waar enige gewapende mariniers ons tegemoet komen. Ze willen ons hier niet hebben en moeten omdraaien. Kort vertel ik hun dat Capitano Andres Garcia uit Tumaco ons verteld heeft hier veilig te kunnen ankeren, wat ze natuurlijk niet geloven. Ze verdwijnen richting wal maar na 10 minuten zijn ze weer terug en worden vervolgens hartelijk welkom geheten en worden  naar een voortreffelijke ankerplaats vlak bij oorlogschepen geleid! In dit soort landen is een vriendje erg makkelijk. De volgende ochtend vliegen we met 5 mijl stroom mee weer langs Palma richting Utria. Ensenada Utria is een fjord van 300 meter breed, 5 mijl diep met veel rotsen bij de ingang. Als we aankomen duurt het even voordat we het smalle kanaaltje ontdekken waar we met voeldoende diepte naar binnen kunnen. Even spannend maar daarna zeer mooi!  Er land gelijk een grote ara aan dek die overal aan begint te pulken. Doppen van waterflessen worden opengeknipt, de stopknop van de motor gestript, maar hij is wel lief, komt gelijk op je hoofd of schouder zitten, is dus kaderlid van het Nationaal Park. Ook hier weer iedereen erg aardig en vriendelijk. En ook weer soldaten die als we met onze eigen boot op een eiland gaan snorkelen, een hele groep meesturen om ons te beschermen! We maken een voettocht met de kok/gids Antonio en een stagiere die goed engels spreekt. Als we in de nacht buiten zitten horen we oerwoudgeluiden, het water is als olie en er komen vissen voorbij met hoofdlampen! In het najaar schijnen hier ook walvissen naar binnen te zwemmen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten