Guayaqiel

 Druk vaarwater richting Guayaqiel

 Diesel tanken Puna

 Busboot Puna

 zeilende vuilnisman

70 dokumenten tekenen, agent, marineman en douane.

 Krotten langs de delta

 Het is inmiddels 10 december geworden en we vertrekken in de morgen richting Guayaqiel, een behoorlijk grote stad gelegen aan een inmense delta met veel in en uitgaande stroom. Omdat ik geen detailkaart heb besluiten we de betonde geul voor de grote vaart te nemen. In de middag komen we aan in het havengebied en vinden ook het kanaaltje wat naar het centrum van de stad loopt. Om 1500 H lopen we vast midden in een sloppenwijk. Het kanaaltje blijkt afgesloten te zijn. Omdat we niet veel te eten meer hebben roeit Nico mij naar de kant om wat boodschappen te doen. Nico blijft in het bootje achter en door boys die behoorlijk stoned zijn wordt hem crack en andere troep aangeboden. Door een traliehek doe ik mijn boodschapjes en we gaan weer terug aan boord. Twee uur later staat er weer voldoende water en we gaan dus maar weer terug richting garnalenfabriek. In de avond ankeren we tussen tankers en containerboten, net voor het havengebied. Om middernacht komt op 20 meter afstand een groot vrachtschip voorbij, waarop Nico besluit om wakker te blijven om uitkijk te houden. De volgende dag via een andere route de stad gevonden. We vinden echter geen plek om de boot veilig achter te laten, we willen immers 2 weken richting Peru. Dus maar weer een dag motorren naar het begin van de delta het vissersplaatsje Puna. Kopen hier vis en diesel en nog wat andere spullen om de volgende dag naar Salinas te varen. Het is een bedrijvige boel in dit dorpje.De tocht naar Salinas verloopt gladjes, 2 dagen later verkassen we naar La Libertad waar een goed bewaakte marina is Puerto Lucia. We worden door een agent ingeklaard en na het ondertekenen van 70 dokumenten en het betalen van $ 400.-- zijn we legaal in Equador.