Isla Gorgona

Isla Gorgona is een Nationaal park ter grootte van Vlieland. Als we aankomen kan ik op de plotter niet zien of we aan de noord of zuidkant moeten ankeren, we kiezen de zuidzijde en dit is een goede gok. Militairen zwaaien ons al toe als de spijker erin gaat. Over de VHF worden we zowaar in het Engels welkom geheten!

Jaarlijks komen hier 2 tot 4 zeiljachten en dit jaar zijn wij de eerste. Vriendelijk worden we verzocht aan land te komen met medebrenging van pecunia of creditcard, want het verblijf op dit eiland is volpension en de keus is aan ons of we in een hotelkamer of op de boot willen slapen. We kiezen voor het laatste, boeken ook nog een fikse wandeling en nemen het ervan in het restaurantje met prachtig uitzicht op de Pacific. White Face Monkeys dartelen over het terras, wij noemen ze gringo apen, vanwege het witte gezicht. We boeken en betalen voor 3 nachten met de visacard. Als we in de middag terug aan boord zijn, komt de manager in een bootje naar ons toe met de boodschap dat mijn visacard geblokkeerd is, hebben we nog een andere card? Natuurlijk vist Tyne het plastic geld uit haar handtasje en gaat met de manager naar de kant om het nogmaals te proberen. Op de kaart ziet hij Tynes meisjes(oma)naam staan nl Stapel. Dat is toervallig zegt hij mijn baas van de sektie Nationale Parken heet ook Stapel, voornaam Kees. Tynes harde schijf begint te werken en om een lang verhaal kort te houden, het is een zoon van een geemigreerd familielid. Vanaf dit moment worden we helemaal in de watten gelegd. Toch gaat het even fout. We gaan door het oerwoud wandelen met een niet engels sprekende vrouwelijke gids, met hele mooie oren, en komen op de afgesproken tijd op een bloedheet strandje waar we opgehaald zouden moeten worden om terug te varen naar het hotel. We zitten echter 2 1/2 uur onder een palmboom eer de boot arriveert. We hebben heel veel trek gekregen en omdat Tyne Stapel heet, krijgen we alsnog een voortreffelijke lunch. De wandeling was trouwens erg leuk. Op het strand zien we enorme boomstammen liggen die naar het uitziet, ook lang in de zee hebben gelegen, later zullen we ervaren dat dit ook zo is!